Ponad 300 projektów scenograficznych i kostiumowych złożyło się na tę wystawę. Ekspozycja „Sceny teatralne 1979–2016” przedstawiła prace jednego z najwybitniejszych polskich scenografów teatralnych – prof. Pawła Dobrzyckiego.
Paweł Dobrzycki znany jest białostockiej publiczności z realizacji scenografii i kostiumów do oper „Straszny dwór”, „Traviata” oraz musicali „Korczak”, „Upiór w operze” i „Skrzypek na dachu”, przygotował także scenografię do najnowszej produkcji – operetki „Zemsta nietoperza”, której premiera już 9 grudnia. Ekspozycja „Sceny teatralne” odsłoni przed widzami kulisy wyobraźni artysty, malarza i scenografa, prezentując wyjątkowo bogaty dorobek plastyczny – projekty scenograficzne, szkice i rysunki. W archiwum projektów, które powstawały na przestrzeni lat 1979–2016, znajdują się prace zrealizowane dla najważniejszych scen operowych w Polsce i za granicą.
Niezwykła kolekcja prac wzbogacona została o oryginalne kostiumy zaprojektowane przez scenografa do białostockich realizacji „Strasznego dworu”, „Traviaty” oraz „Skrzypka na dachu”. Na wystawie zaprezentowano również bogaty zbiór zdjęć ze spektakli Opery i Filharmonii Podlaskiej widzianych w obiektywie naszego fotografa operowego Michała Hellera.
Rysowanie jest dla Dobrzyckiego, subtelnego kolorysty w projektach scenograficznych, dopełnieniem jakiejś wewnętrznej prawdy o życiu i sztuce, ujawnieniem drugiego dna świata, wypuszczeniem demonów, które kryją się przecież nie tylko w garderobach aktorskich, w gabinetach dyrektorów, za słowami sztuk i pomysłów reżyserów. Albo odwrotnie, wypuszczeniem w tamten świat prywatnych demonów scenografa; tych, które nie pomieściły się w wypowiedzi stricte scenicznej. Wszystkim, którzy pracują z Dobrzyckim jako scenografem, radzę przyjrzeć się dobrze tym rysunkom. Mogą zmienić ton rozmowy, skupić uwagę na tych fragmentach duszy projektanta, które mówią o jego możliwościach więcej niż rutynowe zajęcia przy desce kreślarskiej.
Tadeusz Nyczek
Paweł Dobrzycki
Jeden z najwybitniejszych polskich scenografów teatralnych i pedagogów. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej im. T. Kościuszki (1980) i Studium Scenografii Akademii Sztuk Pięknych im. J. Matejki w Krakowie (1981). W latach 1984–2001 wykładał projektowanie scenografii na krakowskiej ASP. Prowadził seminarium scenograficzne na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie i był konsultantem studentów scenografii Saint Martin’s School of Art w Londynie (1985–1992). Profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (w latach 2000–2011 kierownik Katedry Scenografii, obecnie dziekan Wydziału Scenografii). Promotor i recenzent dyplomów, opiekun artystyczny początkujących scenografów. Twórca około 300 scenografii zrealizowanych w teatrach w kraju i za granicą. Zajmuje się też reżyserią świateł, rysunkiem, malarstwem, projektowaniem architektonicznym dla teatrów, projektowaniem wystaw scenograficznych, sporadycznie reżyserią. Współpracował z wieloma polskimi teatrami dramatycznymi i operowymi, Teatrem Telewizji. Do najistotniejszych jego prac za granicą zaliczają się spektakle: „Iwona, księżniczka Burgunda” W. Gombrowicza w Théâtre Espace Acteur w Paryżu oraz w Deutsches Nationaltheater w Weimarze (reż. G. Dylag), „Żegnaj, Judaszu” I. Iredyńskiego w Teatrze im. M.N. Jermołowej w Moskwie (reż. B. Hussakowski), „Tartuffe” Moliera w Dramteatrze w Omsku (we własnej reżyserii), „Hamlet” W. Szekspira w Theatro Porta w Atenach (reż. A. Visnevsky), „Schneewittchen” M. Walsera dla Zurich Summer Festival w Szwajcarii (reż. R. Straub). Autor projektów do cyklu przedstawień opartych na tragedii antycznej „Siedmiu przeciw Tebom” oraz „Antygona” i „Król Edyp”, wystawionych w Teatrze Antycznym w Epidauros (reż. Y. Kimoulis). Do jego istotnych osiągnięć należą projekty do megaprodukcji operowych: „Lady Makbet” w Nowosybirskim Teatrze Opery i Baletu (reż. H. Baranowski) w stulecie urodzin kompozytora oraz dwóch produkcji Opery Wrocławskiej w Hali Stulecia we Wrocławiu – „Borysa Godunowa” (reż. J. Aleksandrow) i „Makbeta” (reż. B. Berger-Gorski). W 2012 roku otrzymał Teatralną Nagrodę Muzyczną im. J. Kiepury za najciekawszą scenografię w teatrze muzycznym i operowym za musical „Shrek” w Teatrze Muzycznym w Gdyni. Projektant wielu wystaw scenograficznych oraz autor szeregu wystaw indywidualnych i zbiorowych. Juror polskich festiwali i konkursów teatralnych. Najnowsze prace to „Traviata” dla Opery Wrocławskiej (gdzie jest autorem inscenizacji), „Dowód na istnienie drugiego” M. Wojtyszki w Teatrze Narodowym w Warszawie oraz musical M. Wojtyszki i K. Dębskiego „Rękopis znaleziony w Saragossie” wg J. Potockiego – oba spektakle w reżyserii autora i ze scenografią P. Dobrzyckiego.