Brzmienie jednych z największych organów w Polsce projektu prof. Andrzeja Chorosińskiego, znajdujących się w Operze i Filharmonii Podlaskiej będą Państwo mogli usłyszeć w pierwszej części koncertu 13 grudnia. Wybitny organista, Roman Perucki, wykona Toccatę i Fugę d-moll BWV 565 na organy solo J.S. Bacha oraz I Symfonię na organy i orkiestrę op. 42 F.-A. Guilmanta z towarzyszeniem Orkiestry OiFP pod dyrekcją Maestro Mirosława Jacka Błaszczyka.
Toccata i Fuga d-moll BWV 565 J.S. Bacha po raz pierwszy wykonana została w 1833 r. dzięki staraniom F. Mendelssohna. Nie można potwierdzić daty powstania tego utworu ze względu na fakt zaginięcia rękopisu. Ustalono jednak, że dzieło to jest jednym z pierwszych przejawów dojrzałego stylu kompozytora.
F.-A. Guilmant uważany był za jednego z najwybitniejszych organistów swoich czasów. Przez trzydzieści lat piastował stanowisko organisty w Kościele de la Sainte Trinité w Paryżu.
I Symfonia na organy i orkiestrę op. 42 pochodzi z cyklu Ośmiu sonat na organy. To dzieło trzyczęściowe, w pełni odzwierciedlające piękno i potęgę brzmienia tego instrumentu. Guilmant komponując rozwinął sztukę operowania bogactwem rejestrów, odcieniami dynamiki i różnorodnością orkiestrowych barw.
Po przerwie zabrzmi Magnificat J. Ruttera w wykonaniu Orkiestry i Chóru OiFP oraz wybitnej sopranistki – Wioletty Chodowicz. Twórczość tego brytyjskiego kompozytora stanowi swoisty pomost pomiędzy tradycją a współczesnością. W swoim Magnificat nawiązał do Magnificatu Bacha. Inspirowała go kultura religijna iberyjska i iberoamerykańska, gdzie święta Matki Boskiej celebruje się radośnie, także tańcem i śpiewem. Elementem uwspółcześniającym dzieło jest rozszerzenie tradycyjnego tekstu łacińskiego o anonimowy angielski wiersz z XV wieku.

Mirosław Jacek Błaszczyk
Ukończył z odznaczeniem studia w Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie kształcił się w klasie dyrygentury prof. K. Stryi. W 1993 r. dzięki stypendium American Society for Polish Music pogłębiał umiejętności dyrygenckie w Los Angeles. W okresie 1984–1986 dyrygował zespołem złożonym z muzyków katowickiej Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji podczas festiwali „Warszawska Jesień” i „Śląskie Dni Muzyki Współczesnej”. W 1986 r. został dyrektorem artystycznym Państwowej Orkiestry Symfonicznej w Zabrzu, a w 1990 r. dyrektorem naczelnym i artystycznym Państwowej Filharmonii w Białymstoku, z którą odbył tournée po USA (1995; m.in. nowojorska Carnegie Hall). Przez dwa sezony był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Poznańskiej (1996). W latach 1998–2013 dyrektor artystyczny, od roku 2013 dyrektor Filharmonii Śląskiej im. H.M. Góreckiego w Katowicach. Od 1999 r. dyrektor artystyczny i juror Międzynarodowych Konkursów Dyrygentów im. G. Fitelberga w Katowicach. Od 2017 r. szef artystyczny Polskiej Orkiestry „Sinfonia Iuventus”. W latach 1999–2002 był głównym dyrygentem Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Porto (Portugalia), a w 2003 jurorem i dyrygentem na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Maroku. Dwa lata później powołany został na stanowisko dyrektora artystycznego II Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego w Toruniu, pełnił je także w 2013 r.; w III i IV toruńskim konkursie (2013, 2016) był także jurorem. W 2011 r. objął stanowisko przewodniczącego jury VIII Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. W. Lutosławskiego w Warszawie. Był przewodniczącym jury VI Ogólnopolskiego Konkursu Młodych Dyrygentów w Białymstoku (2016). Koncertuje na wszystkich estradach w kraju (z Filharmonią Narodową na czele) i za granicą (m.in. Albania, Austria, Białoruś, Chiny, Czechy, Francja, Hiszpania, Irlandia, Japonia, Kanada, Korea Południowa, Litwa, Łotwa, Maroko, Meksyk, Niemcy, Portugalia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Tunezja, Ukraina i USA). Z zespołami Filharmonii Śląskiej nagrał kilkadziesiąt płyt. Górecki. Mikołaj/Henryk Mikołaj (DUX 0924) nominowana była do FRYDERYKA 2013. Ma na swoim koncie wiele prawykonań. Filharmonicy śląscy pod jego batutą byli pierwszymi w Polsce wykonawcami IV Symfonii „Tansman. Epizody” H.M. Góreckiego, zamykając cykl światowych prawykonań tego utworu (2014/2015 Londyn – Los Angeles – Amsterdam – Łódź/Katowice). Jako drugie na świecie w 2016 r. wykonanie to wydano na CD. W 2017 r. ukazała się płyta z II Symfonią „Kopernikowską” H.M. Góreckiego pod jego batutą. Za promowanie muzyki polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnej, oraz za osiągnięcia filharmoników śląskich pod jego batutą, otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Katowice w dziedzinie kultury. Podobną uhonorowany został także przez prezydenta Rybnika. Jest kierownikiem Katedry Dyrygentury Symfoniczno-Operowej w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. 7 sierpnia 2012 r. prezydent RP B. Komorowski nadał artyście tytuł profesora sztuk muzycznych. Od 2017 r. pełni funkcję kierownika artystycznego i pierwszego dyrygenta Opery i Filharmonii Podlaskiej. W 2020 r. Mirosław Jacek Błaszczyk został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Roman Perucki
Absolwent Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie prof. L. Batora  (1986). Od roku 1984 zatrudniony w gdańskiej Akademii Muzycznej, w latach 1996–1999 prorektor ds. artystycznych, od 1999 r. profesor gdańskiej Akademii Muzycznej, I organista Katedry Oliwskiej, członek Komisji Liturgicznej przy Metropolicie Gdańskim. Był m.in. przewodniczącym komisji rekonstrukcji organów barokowych w Katedrze Pelplińskiej (2004).
Od 1999 r. jest prezesem Stowarzyszenia Miłośników Archikatedry Oliwskiej. Jest jurorem m.in. Międzynarodowych Konkursów Organowych w Kaltern (Włochy) i Opavie (Czechy) i Paryżu, a także w Petersburgu (Rosja, 2005). Prowadzi kursy mistrzowskie w Niemczech, Rosji, Francji, Meksyku oraz wykłady w uczelniach i szkołach muzycznych na terenie Polski. Dokonał licznych nagrań dla: Polskiego Radia i Telewizji, Telewizji NDR, brytyjskiej, słowackiej i innych, a także nagrań płytowych (28 płyt, w tym 1 platynowa, 2 złote,  w 1998 r.). Płytę Messe pour les paroisses F. Couperina uznano w „Ruchu Muzycznym” za najlepsze nagranie roku 1991 wydane w Polsce, a II Płyta Oliwska nominowana była do nagrody Fryderyka. Otrzymał liczne odznaczenia i nagrody, w tym m.in. najwyższe odznaczenie papieskie Pro eclessia et Pontifice. W 2005 r. uzyskał złotą odznakę „Zasłużony dla Kultury Polskiej” oraz Medal św. Wojciecha za zasługi dla Gdańska. Jest Dyrektorem Naczelnym Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku (w latach 1993–1997 również dyrektorem artystycznym) oraz prezesem Pomorskiego Stowarzyszenia „Musica Sacra”, z którym organizuje m.in.: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej w Katedrze Oliwskiej (jeden z najsłynniejszych w świecie), Międzynarodowy Konkurs Organowy im. Jana Pieterszoona Sweelincka w Gdańsku, cykl koncertów Bliżej Bacha, koncerty z okazji Jarmarku św. Dominika w kościele oo. Dominikanów w Gdańsku oraz festiwale w kościołach Pomorza. W swoim dorobku ma już ponad 2000 recitali. W 2005 r. grał m.in. w słynnej Katedrze Notre Dame w Paryżu, w Katedrze w Gandawie, na nowych organach Katedry Lozańskiej, na organach Katedry w Rydze w Katedrze Narodu w Brukseli (od renesansu do muzyki współczesnej, w tym polska muzyka organowa m.in. gdańska, oliwska i pelplińska tabulatura organowa). Występował na wielu znamienitych, międzynarodowych festiwalach (Turku, Finlandia, Filharmonia Pomorska, Jelenia Góra, Palma, Majorka), również jako kameralista i solista m.in. z Orkiestrą Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, z Orkiestrą Polskiej Filharmonii Kameralnej, z Orkiestrą Amadeus Agnieszki Duczmal, z Orkiestrą Nationale Porto i ze znakomitymi solistami. Z Kwartetem Dętym Filharmonii Bałtyckiej dokonał prawykonania Suity na kwartet dęty i organy Z. Kruczka. Dużą cześć koncertów wykonuje wspólnie z małżonką Marią, znakomitą skrzypaczką, specjalistką w zakresie muzyki barokowej. Z jego inicjatywy powstaje Gdańskie Centrum Muzyczno-Kongresowe – siedziba Polskiej Filharmonii Bałtyckiej.

Wioletta Chodowicz
Jest absolwentką wrocławskiej Akademii Muzycznej w klasie prof. A. Młynarskiej. Zadebiutowała w 2002 r. na scenie Teatru Wielkiego w Poznaniu jako Hrabina w Weselu Figara W.A. Mozarta, a kolejne jej kreacje na tej scenie to: Donna Elvira w Don Giovannim W. A. Mozarta oraz Bogna w Legendzie Bałtyku F. Nowowiejskiego. W latach 2003–2008, jako solistka Opery Wrocławskiej, śpiewała na tej scenie główne partie operowe, m.in. Paminę w Czarodziejskim flecie oraz Fiordiligi w Così fan tutte W.A. Mozarta, Mimi w Cyganerii G. Pucciniego, tytułową Halkę w operze S. Moniuszki, Agathę w Wolnym strzelcu C.M. von Webera, tytułową Hagith w operze K. Szymanowskiego, Helmwige w Walkirii R. Wagnera. Od 2004 r. związana jest również z TW–ON, gdzie dała się poznać jako Halka w operze S. Moniuszki, Donna Anna w Don Giovannim oraz Hrabina w Weselu Figara W.A. Mozarta, Marie w Wozzecku A. Berga, tytułowa Katia Kabanova w operze L. Janačka, Marta w Pasażerce M. Weinberga oraz Balladyna w Goplanie W. Żeleńskiego. W OiFP zadebiutowała partią tytułową w operze Turandot. W 2021 r. dołączyła do zespołu solistów OiFP, gdzie wystąpiła jako Ligia w Quo vadis F. Nowowiejskiego, Mimi w Cyganerii G. Pucciniego, Santuzza w Pajacach/Rycerskości wieśniaczej R. Leoncavalla/ P. Mascagniego. Występowała na scenach teatrów europejskich, w tym m.in.: Národnı́ divadlo Praha (Tatiana w Eugeniuszu Onieginie P. Czajkowskiego i tytułowa Rusałka A. Dvořáka), Národnı́ divadlo moravskoslezské Ostrava (Katia Kabanova L. Janáčka), Welsh National Opera Cardiff (Marie w Wozzecku A. Berga), Glyndebourne Opera (Rusałka), gościła także na scenie Israeli Opera w Tel Awiwie (Cio-Cio-San w Madame Butterfly G. Pucciniego). W latach 2015–2018 była solistką Opery Krakowskiej, gdzie wykreowała role tytułowej Butterfly, Hrabiny w Weselu Figara, Micaeli w Carmen i Elżbiety w Tannhäuserze. Śpiewała główne partie sopranowe w koncertowych wykonaniach Marii R. Statkowskiego, Giovanny d’Arco G. Verdiego, Zamku na Czorsztynie K. Kurpińskiego, Requiem G. Fauré, IX Symfonii i Missa solemnis L. van Beethovena, Te Deum A. Brucknera, Requiem G. Verdiego, III Symfonii „Pieśń o nocy” K. Szymanowskiego, III Symfonii „Pieśni żałosnych” M. Góreckiego, Das klagende Lied oraz II i VIII Symfonii G. Mahlera, Vier letzte Lieder R. Straussa, a także w dziełach K. Pendereckiego: Polskie Requiem, Te Deum, Strofy oraz Pieśni zadumy i nostalgii. Artystka ma w dorobku liczne nagrania płytowe: Giovanna d’Arco G. Verdiego, Maria R. Statkowskiego, Quo vadis F. Nowowiejskiego, Hagith K. Szymanowskiego, Manru I.J. Paderewskiego i Hagith K. Szymanowskiego. Jest laureatką Paszportu „Polityki” za kreację w operze Katia Kabanova (2010). W 2023 r. na deskach Opery Śląskiej wykonała partię Amelii w Balu maskowym G. Verdiego.

Violetta Bielecka
Dyrygent i kierownik artystyczny Chóru Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku. Od 1 grudnia 2020 roku pełniła obowiązki dyrektora OiFP, a 3 listopada 2021 r. została dyrektorem tej instytucji. Ukończyła z wyróżnieniem studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (kierunek dyrygentura chóralna u prof. J. Boka i prof. R. Zimaka). Jest absolwentką i byłym pracownikiem Podyplomowych Studiów Chórmistrzowskich i Emisji Głosu przy Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. W 2000 r. z rąk Prezydenta RP otrzymała tytuł profesora sztuk muzycznych. Prowadziła Chór Politechniki Białostockiej, Chór Żeński Schola Cantorum Bialostociensis i Białostocki Chór Kameralny Cantica Cantamus, które zdobyły wiele cennych nagród i wyróżnień. Była inicjatorem i organizatorem Międzynarodowych Warsztatów Młodzieży Polskiej i Polonijnej Polskiej Filharmonii Pokoju. Współpracowała z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie jako konsultant wokalny chóru. Jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina Filii w Białymstoku. Od 2017 r. do 2024 r. powierzono jej funkcję kierownika Katedry Chóralistyki i Edukacji Artystycznej UMFC na Wydziale Instrumentalno-Pedagogicznym, Edukacji Muzycznej i Wokalistyki (1999–2005 kierownik Zakładu Dyrygentury Chóralnej; 2005–2012 Prodziekan Wydziału, w latach 2019–2024 członek Rady Uczelni, Rady Naukowej oraz Rady Dyscypliny Artystycznej UMFC). Wykształciła wielu chórmistrzów, wokalistów chóralnych i śpiewaków solowych. Od 2006 r. odnosi liczne sukcesy jako dyrygent i kierownik artystyczny Chóru Opery i Filharmonii Podlaskiej, z którym bierze udział w prestiżowych festiwalach międzynarodowych, wykonując dzieła światowej literatury muzycznej w najbardziej renomowanych salach koncertowych. Przygotowała zespół do koncertów, transmisji radiowych i telewizyjnych oraz światowych nagrań CD w ramach najważniejszych międzynarodowych festiwali (m.in. „Chopin i jego Europa”, Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena, „Warszawska Jesień”). W jej dorobku artystycznym szczególne miejsce zajmują wydawnictwa fonograficzne dzieł wokalno-instrumentalnych, oper, kantat, muzyki chóralnej a cappella, rozpowszechniane na rynku krajowym i zagranicznym. Płyty z udziałem Chóru OiFP zdobyły nagrody FRYDERYK w 2008, 2009, 2016, 2017, 2022, 2023, 2024 r. oraz nagrodę „International Classical Music Award” 2018 w kategorii chóralnej (za Quo vadis F. Nowowiejskiego). Prof. Violetta Bielecka była wielokrotnie honorowana za dokonania artystyczne i zasługi dla kultury, otrzymała m.in. Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jana Kiepury (2019), Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2008), a także Nagrodę im. Jerzego Kurczewskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie chóralistyki i propagowanie muzyki polskiej (2013). Należy do sekcji muzyki poważnej Akademii Fonograficznej, która dokonuje oceny wydawnictw fonograficznych oraz wyboru laureatów nagród FRYDERYK. Bierze także udział w pracach komisji ds. przyznawania Nagród Marszałka Województwa Podlaskiego w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury oraz stypendiów dla osób zajmujących się twórczością artystyczną, upowszechnianiem kultury i opieką nad zabytkami. Z inicjatywy JM Rektora prof. dra hab. K. Barana w 2021 r. została odznaczona Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” pod auspicjami Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu prof. dra hab. P. Glińskiego.