Coroczny Koncert dyplomantów Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina Filii w Białymstoku ponownie odbędzie się w Operze i Filharmonii Podlaskiej. Orkiestrę OiFP poprowadzi Miłosz Kula, a dyplomanci zaprezentują się w różnorodnym repertuarze.
Wieczór rozpoczniemy Koncertem na wibrafon i orkiestrę smyczkową francuskiego kompozytora Emmanuela Séjourné. To inspirowana jazzem swobodna improwizacja na tle jednorodnych figur smyczków. Wibrafon należy do grupy idiofonów i posiada ogromne możliwości barwowe, co pozwala artystom na zaprezentowanie wirtuozerii na najwyższym poziomie.
Następnie zabrzmi Poème op. 25 na skrzypce i orkiestrę Ernesta Chaussona – jedno z jego najbardziej znanych dzieł. Zamówił je i po raz pierwszy wykonał przyjaciel kompozytora – Eugène Ysaӱe.
Melomani będą mogli usłyszeć także arię Bartolo La vendetta z I aktu opery Wesele Figara W.A. Mozarta zwaną „arią zemsty”.
W dalszej części koncertu zabrzmi Romance op. 62 na fagot i orkiestrę Edwarda Elgara – to rodzaj pieśni, gdzie fagot odgrywa rolę śpiewaka i poety.
Kolejny utwór, jaki zaprezentują dyplomaci, to Koncert na flet i orkiestrę d-moll op. 43 Theodoora Verhey’a – holenderskiego kompozytora muzyki kameralnej, symfonicznej i operowej. To dzieło późnoromantyczne i tradycyjne w budowie.
Po przerwie usłyszą Państwo Koncert na klawesyn i orkiestrę smyczkową op. 40 Henryka Mikołaja Góreckiego, zadedykowany wybitnej klawesynistce Elżbiecie Chojnackiej, która traktowała klawesyn jak instrument muzyki współczesnej.
Następnie zabrzmi Koncert skrzypcowy op. 14 (cz. I Allegro) Samuela Barbera – typowe dzieło amerykańskiej muzyki XX wieku łączące cechy neoklasycyzmu, jazzu i swingu.
Wykonana zostanie także Suita polska Hommage à Chopin Andrzeja Panufnika w wersji na flet i orkiestrę smyczkową. Jest to utwór napisany na zmówienie międzynarodowej Rady Muzycznej UNESCO dla uczczenia setnej rocznicy śmierci Fryderyka Chopina i pierwotnie przeznaczony na sopran i fortepian.
Podczas koncertu usłyszą Państwo także Koncert na altówkę G-dur TWV 51:G9 Georga Philippa Telemanna będący pierwszym znanym koncertem na altową odmianę skrzypiec. Dzieło to odgrywa niezaprzeczalną historyczną rolę w utrwaleniu altówki jako instrumentu solowego.
Na zakończenie koncertu zabrzmi recytatyw i aria Violetty È strano/Sempre libera z I aktu opery Traviata Giuseppe Verdiego – piękny obraz rodzącego się uczucia miłości dającego nadzieję na nowe życie.
Serdecznie zapraszamy!
MIŁOSZ KULA
Dyrygent, muzykolog, pedagog. Absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasie dyrygentury, a także klarnetu. Równolegle ze studiami muzycznymi ukończył muzykologię na Uniwersytecie Wrocławskim. Jest zatrudniony we wrocławskiej Akademii Muzycznej na stanowisku adiunkta.
Posiada dwa stopnie doktora – artystyczny w zakresie dyrygentury (od września 2017, promotor: prof. Mirosław Jacek Błaszczyk) oraz naukowy w zakresie muzykologii (z wyróżnieniem, od listopada 2021, promotor prof. Remigiusz Pośpiech). Jest absolwentem Podyplomowych Studiów Zarządzania Placówkami Kultury prowadzonych przez Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu. Był ponadto uczestnikiem projektu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego „Mistrzowie Dydaktyki” oraz Seminarium i Warsztatów Edytorstwa Muzycznego organizowanych przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne i Narodowy Instytut Fryderyka Chopina. Brał udział w kursach mistrzowskich pod kierunkiem m.in. Rafała J. Delekty, Jacka Kaspszyka, Colina Mettersa, Tadeusza Strugały oraz Alima Szacha.
Jest laureatem Nagrody im. ks. prof. Hieronima Feichta za rok 2022 przyznawanej przez Sekcję Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich. Otrzymał ponadto nagrody i wyróżnienia na konkursach zespołów kameralnych w Szczecinie, Jaworze i Wrocławiu. Jest półfinalistą I Ogólnopolskiego Konkursu dla Studentów Dyrygentury im. Adama Kopycińskiego we Wrocławiu. Był współzałożycielem oraz prezesem Wrocławskiej Orkiestry Młodzieżowej, z którą zrealizował szereg różnorodnych projektów orkiestrowych w kraju i za granicą.
Był chórzystą Chóru Filharmonii Wrocławskiej, jako chórzysta i muzyk orkiestrowy współpracował z Chórem Kameralnym Senza Rigore, Filharmonią Sudecką w Wałbrzychu i Agencją Artystyczną ProMusica. Koncertował w Czechach, Francji, Hiszpanii, Niemczech, Rosji i Szwajcarii. W roli dyrygenta zadebiutował podczas festiwalu Eurochestries w 2010 roku w Almerii (Hiszpania). Miał okazję prowadzić koncerty w ramach Festiwali Clarimania we Wrocławiu, Brand New Music Festival w Katowicach, Szalone Dni Muzyki w Warszawie oraz Gwiazdy promują w Jeleniej Górze. Koncertował z orkiestrami filharmonicznymi w Lublinie, Zielonej Górze, Kielcach, Katowicach, Rzeszowie, Opolu, Częstochowie, Ołomuńcu (Republika Czeska), Wałbrzychu, San Remo (Włochy), Sybinie (Rumunia), Capellą Bydgostiensis, Berlin Sinfoniettą, Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus, Toruńską Orkiestrą Symfoniczną, Sound Factory Orchestra i Chórem Filharmonii Śląskiej w Katowicach (z większością z nich wielokrotnie). W latach 2014 ̶ 2015 współpracował z Gliwickim Teatrem Muzycznym. Występował z takimi artystami jak, m.in.: Piotr Milwiw-Baron, Ewa Biegas, Szczepan Kończal, Jadwiga Kotnowska, Bartosz Koziak, Paweł Kowalski, Alessandro Marangoni, Alina Mleczko, Jarosław Nadrzycki, Kamil Pacholec, Jadwiga Postrożna, Adam Strug, Jose Torres, Sławomira Wilga, zespołami: Havana Dreams czy Tango Attack. Jest pierwszym polskim dyrygentem, którego koncert został zarejestrowany w standardzie 4K (2018).
Istotnym obszarem jego aktywności jest trwająca od kilku lat współpraca z najmłodszymi muzykami – uczniami szkół muzycznych w Częstochowie i Opolu. Zaowocowało to licznymi koncertami i warsztatami z udziałem młodzieży.
Miłosz Kula zajmuje się również działalnością naukową. Uczestniczył w ekspedycji etnomuzykologicznej w okolice Irkucka (Rosja), badając ślady obecności polskiego repertuaru. Wygłaszał referaty na konferencjach naukowych w Bydgoszczy, Poznaniu, Warszawie i we Wrocławiu. Kierował sześcioma grantami badawczymi, przyznanymi m.in. przez Instytut Muzyki i Tańca czy Narodowe Centrum Nauki. Ostatnio nawiązał współpracę z Polskim Wydawnictwem Muzycznym, przygotowując edycję tomu (wydania źródłowo-krytycznego) z dziełami orkiestrowymi Stanisława Moniuszki.
Aktualnie koncentruje się na twórczości instrumentalnej Carla Dittersa von Dittersdorfa oraz na polskiej muzyce instrumentalnej XIX wieku. Jest autorem kilkunastu publikacji naukowych i popularnonaukowych (z czego czterech w języku angielskim). Prowadzi bogatą działalność prelegencką i popularyzatorską, opatrując słowem wiążącym koncerty w ramach festiwali muzycznych na Dolnym Śląsku.
Z wrocławską Akademią Muzyczną jako pedagog jest związany od 2015 roku. W uczelni tej prowadzi szeroki zakres przedmiotów obejmujących zarówno historycznie zorientowaną muzykologię, sztukę dyrygencką, czy zagadnienia wspomagające aktywność muzyczną. Ponadto był związany z Uniwersytetem Wrocławskim, a także Zespołem Szkół Muzycznych im. Marcina Józefa Żebrowskiego w Częstochowie.
W październiku 2022 został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej, a w lutym 2024 został powołany na zastępcę dyrektora Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze.