4 października zapraszamy na koncert inaugurujący 70. Jubileuszowy Sezon Artystyczny 2024/2025 w Operze i Filharmonii Podlaskiej.
W pierwszej części wieczoru będzie można usłyszeć prawykonanie utworu Krzysztofa Meyera Musica concertante No. 2 na 2 flety i orkiestrę. Wystąpi Orkiestra OiFP pod dyrekcją Maestro Mirosława Jacka Błaszczyka oraz wybitni soliści: Agata Kielar-Długosz i Łukasz Długosz. Czteroczęściowe dzieło Krzysztofa Meyera jest kolejnym etapem i kontynuacją doświadczeń pozyskanych przez kompozytora na gruncie mniejszych składów instrumentalnych z zakresu gatunku koncertującego. Rola orkiestry nie sprowadza się tu tylko do akompaniamentu, lecz stanowi swoisty kontrapunkt brzmieniowy dla fletów.
– Musica concertante ma dwa źródła – podkreśla kompozytor. – Jednym jest moja ochota na to, by sprawdzić, czy i jak w dzisiejszych czasach można wykorzystywać barokową zasadę koncertowania. Czyli: niby mamy partie solowe, ale równocześnie są to soliści trochę na zasadzie „primes inter pares”. Koncert zaś jest nie tyle rywalizacją – jak to się dzieje w wielu utworach typowo wirtuozowskich, lecz raczej dialogiem. Drugim źródłem tego utworu jest inspiracja, jaką stała się dla mnie para znakomitych muzyków w osobach Agaty i Łukasza Długoszów. Mając w perspektywie świetne wykonanie swojej partytury, na pewno wzbogacone o fantazję wykonawców, komponowałem tę Muzykę koncertującą na dwa flety może nie lekko, ale na pewno z przyjemnością.
Po przerwie zabrzmi monumentalna V Symfonia cis-moll Gustava Mahlera – utwór o niezwykłych rozmiarach, nienawiązujący do pozamuzycznych programów czy idei. Powstał w latach 1901-1902, a jego prawykonanie odbyło się 18 października 1904 roku w Kolonii i zakończyło się fiaskiem. Sam kompozytor uznał wtedy dzieło za przeklęte, żałując, że nie może zadyrygować nim pięćdziesiąt lat po swojej śmierci. Dziś V Symfonia, pomimo że jest uznawana za bardzo wymagającą, zarówno w odbiorze, jak i wykonawstwie, jest także jedną z najsłynniejszych kompozycji Mahlera.
Koncert na dwa flety i orkiestrę Krzysztofa Meyera jest kolejnym etapem i kontynuacją doświadczeń pozyskanych przez kompozytora na gruncie mniejszych składów instrumentalnych z zakresu gatunku koncertującego. Dyspozycja pełnym aparatem orkiestrowym da szerokie możliwości w zakresie harmonii, kolorystyki, faktury oraz eksponowania instrumentów solowych. Obu solistom będzie towarzyszyć orkiestra symfoniczna, której rola nie byłaby jedynie akompaniamentem, lecz stanowiłaby dla fletów swoisty kontrapunkt brzmieniowy. Będzie to utwór czteroczęściowy. Część wstępna będzie w tempie umiarkowanym, druga szybkim, trzecia bardzo wolnym, a ostatnia bardzo szybkim. Czas trwania utworu – około 20 minut. Wybór klasycznej czteroczęściowej formy i wypełnienie jej treścią odwołującą się bezpośrednio do współczesnych technik kompozytorskich sprawi, że utwór bardzo dobrze wpisywać się będzie do katalogu materiałów edukacyjnych dla uczniów i studentów szkół muzycznych.
Kwota dofinansowania: 47 970,00 zł
Całkowita wartość: 124 521,00 zł
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
KRZYSZTOF MEYER
Urodził się 11 sierpnia 1943 r. w Krakowie. W 1948 r. rozpoczął naukę gry na fortepianie a od 1954 r. uczył się kompozycji u S. Wiechowicza – początkowo prywatnie, a od 1962 r. jako student Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie. Po śmierci Wiechowicza w 1963 r. Meyer znalazł się w gronie pierwszych studentów w klasie K. Pendereckiego. Studia w krakowskiej PWSM zwieńczył dwoma dyplomami: z kompozycji (1965) i teorii muzyki (1966). Naukę kontynuował w Paryżu pod kierunkiem N. Boulanger we Francji (1964, 1966, 1968) oraz prywatnie u W. Lutosławskiego. W latach 1966–1987 nauczał przedmiotów teoretycznych w Akademii Muzycznej w Krakowie, a w latach 2008–2013 kompozycji. W uczelni tej pełnił również obowiązki prorektora (1972–1975) oraz kierownika Katedry Teorii Muzyki (1975–1987). W latach 1987–2008 był profesorem kompozycji w Hochschule für Musik w Kolonii. Wykładał także w Austrii, Brazylii, Francji, Niemczech, Szwajcarii, Wenezueli i Związku Radzieckim. W 1964 r. po raz pierwszy wykonano publicznie jego utwór symfoniczny (I Symfonia w Filharmonii Krakowskiej). W 1965 r. zadebiutował na „Warszawskiej Jesieni” I Kwartetem smyczkowym jako najmłodszy kompozytor w historii festiwalu. W następnych latach uczestniczył w konkursach kompozytorskich, zdobywając liczne nagrody, wśród nich: I nagrodę na Konkursie im. G. Fitelberga (1968) za III Symfonię, Grand Prix księcia Pierre de Monaco (1970) za operę Cyberiada, I nagrodę na Konkursie im. K. Szymanowskiego (1974) za IV Symfonię, dwukrotnie odznaczono go na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu (1970 za II Kwartet smyczkowy; 1976 za III Kwartet smyczkowy). W latach 1966 ̶ 1968 jako pianista wraz z zespołem „MW2” (Młodzi Wykonawcy Muzyki Współczesnej) koncertował w Polsce i większości krajów europejskich, prezentując repertuar ówczesnej awangardy. W późniejszych latach Meyer występował zazwyczaj jako kameralista lub wykonawca własnej muzyki; w tym charakterze dokonał też szeregu nagrań płytowych. Przez długie lata udzielał się w Związku Kompozytorów Polskich. W latach 1971 ̶ 1989 był członkiem Zarządu Głównego tego stowarzyszenia, w latach 1985 ̶ 1989 jego prezesem. Oprócz tego przez czternaście lat (1974 ̶ 1988) uczestniczył w pracach komisji programowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień“. Był również członkiem władz poznańskiego oddziału stowarzyszenia. W sezonie 1991/92 był composer-in-residence w Filharmonii Kolońskiej, a w 1996 r. – na festiwalu w Seattle. Muzyka Krzysztofa Meyera była wykonywana w wielu najważniejszych ośrodkach muzycznych, m.in. w Carnegie Hall w Nowym Jorku, Berlińskiej Filharmonii i wiedeńskim Wiener Musikverein. Kompozytor jest członkiem Akademie der Künste w Mannheim, Polskiej Akademii Umiejętności oraz honorowym profesorem Akademii Muzycznej im. Łysenki we Lwowie.
MIROSŁAW JACEK BŁASZCZYK
Ukończył z odznaczeniem studia w Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie kształcił się w klasie dyrygentury prof. K. Stryi. W 1993 r. dzięki stypendium American Society for Polish Music pogłębiał umiejętności dyrygenckie w Los Angeles. W okresie 1984–1986 dyrygował zespołem złożonym z muzyków katowickiej Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji podczas festiwali „Warszawska Jesień” i „Śląskie Dni Muzyki Współczesnej”. W 1986 r. został dyrektorem artystycznym Państwowej Orkiestry Symfonicznej w Zabrzu, a w 1990 r. dyrektorem naczelnym i artystycznym Państwowej Filharmonii w Białymstoku, z którą odbył tournée po USA (1995; m.in. nowojorska Carnegie Hall). Przez dwa sezony był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Poznańskiej (1996). W latach 1998–2013 dyrektor artystyczny, od roku 2013 dyrektor Filharmonii Śląskiej im. H.M. Góreckiego w Katowicach. Od 1999 r. dyrektor artystyczny i juror Międzynarodowych Konkursów Dyrygentów im. G. Fitelberga w Katowicach. Od 2017 r. szef artystyczny Polskiej Orkiestry „Sinfonia Iuventus”. W latach 1999–2002 był głównym dyrygentem Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Porto (Portugalia), a w 2003 jurorem i dyrygentem na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Maroku. Dwa lata później powołany został na stanowisko dyrektora artystycznego II Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego w Toruniu, pełnił je także w 2013 r.; w III i IV toruńskim konkursie (2013, 2016) był także jurorem. W 2011 r. objął stanowisko przewodniczącego jury VIII Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. W. Lutosławskiego w Warszawie. Był przewodniczącym jury VI Ogólnopolskiego Konkursu Młodych Dyrygentów w Białymstoku (2016). Koncertuje na wszystkich estradach w kraju (z Filharmonią Narodową na czele) i za granicą (m.in. Albania, Austria, Białoruś, Chiny, Czechy, Francja, Hiszpania, Irlandia, Japonia, Kanada, Korea Południowa, Litwa, Łotwa, Maroko, Meksyk, Niemcy, Portugalia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Tunezja, Ukraina i USA). Z zespołami Filharmonii Śląskiej nagrał kilkadziesiąt płyt. Górecki. Mikołaj/Henryk Mikołaj (DUX 0924) nominowana była do FRYDERYKA 2013. Ma na swoim koncie wiele prawykonań. Filharmonicy śląscy pod jego batutą byli pierwszymi w Polsce wykonawcami IV Symfonii „Tansman. Epizody” H.M. Góreckiego, zamykając cykl światowych prawykonań tego utworu (2014/2015 Londyn – Los Angeles – Amsterdam – Łódź/Katowice). Jako drugie na świecie w 2016 r. wykonanie to wydano na CD. W 2017 r. ukazała się płyta z II Symfonią „Kopernikowską” H.M. Góreckiego pod jego batutą. Za promowanie muzyki polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnej, oraz za osiągnięcia filharmoników śląskich pod jego batutą, otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Katowice w dziedzinie kultury. Podobną uhonorowany został także przez prezydenta Rybnika. Jest kierownikiem Katedry Dyrygentury Symfoniczno-Operowej w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. 7 sierpnia 2012 r. prezydent RP B. Komorowski nadał artyście tytuł profesora sztuk muzycznych. Od 2017 r. pełni funkcję kierownika artystycznego i pierwszego dyrygenta Opery i Filharmonii Podlaskiej. W 2020 r. Mirosław Jacek Błaszczyk został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
ŁUKASZ DŁUGOSZ uznany przez międzynarodowych krytyków za jednego z najwybitniejszych flecistów. Jest również najliczniej uhonorowanym w historii polskim flecistą. Luxemburskie PIZZICATO za płytę „Flute Stories” okrzyknęło Długosza jednym z najwybitniejszych flecistów na świecie. Artysta nagrał 68 albumów płytowych które zostały wysoko ocenione przez krytykę europejską i za które otrzymał wiele prestiżowych międzynarodowych nagród fonograficznych, w tym wielokrotnie nagrodę International Classical Music Award (ICMA), Pizzicato Supersonic Award, Gasteig Musik Preis oraz Fryderyki. Zwycięzca kilkunastu konkursów międzynarodowych w tym tak prestiżowych jak w Paryżu, Monachium, Odense. Współpracuje z wieloma renomowanymi orkiestrami. Jako solista występował m.in.: w Carnegie Hall,w Musikverein Goldener Saal oraz Konzerthauswe Wiedniu, Konzerthaus w Berlinie, Gasteig Carl Orff Saal oraz Herkulessaal w Monachium, Poly Theatre w Pekinie, Xinghai Concert Hall w Guangzhou, Shanghai Concert Hall, Opera House w Katarze, Sala koncertowa im.Piotra Czajkowskiego w Moskwie. Grał pod batutą takich gwiazd jak Zubin Mehta, James Levine, Mariss Jansons, Walerij Giergijew, Jesús López Cobos, Mirosław Jacek Błaszczyk, Jerzy Maksymiuk, Jan Krenz, Jerzy Semkow, Jacek Kaspszyk, Gabriel Chmura, Agnieszka Duczmal. Był wielokrotnie zapraszany do wykonania koncertu fletowego Krzysztofa Pendereckiego pod batutą kompozytora. W 2010 roku Łukasz Długosz miał swój debiut fonograficzny z London Symphony Orchestra. Artysta dokonał wielu nagrań archiwalnych, radiowych i telewizyjnych w kraju i za granicą. Jego koncerty były wielokrotnie transmitowane przez najważniejsze rozgłośnie radiowe takie jak: BBC Radio 3, NDR, SWR, BR4, Deutschland Radio Kultur, Polskie Radio 2, Radio France, RMF Classic. Współpracuje z najwybitniejszymi współczesnymi twórcami, do tej pory powstało ponad 250 utworów jemu dedykowanych, które po prawykonaniu nadal są promowane i uwieczniane fonograficznie. Zarząd Główny Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, przyznał artyście statuetkę Orfeusz 2016. Prezydium Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich przyznało Nagrodę Honorową Związku Kompozytorów Polskich Artyście. Za wybitną działalność kulturalną i promocję kultury polskiej Łukasz Długosz otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz został odznaczony przez Prezydenta RP zaszczytnym Orderem Odrodzenia Polski i otrzymał tytuł Profesora sztuki. Prowadzi klasę fletu w Akademii Muzycznej w Gdańsku.
AGATA KIELAR-DŁUGOSZ wybitna polska flecistka, propagatorka muzyki polskiej. Absolwentka studiów solistycznych w Hochschule für Musik und Theater w Monachium oraz w Hochschule für Musik w Weimarze oraz Yale University w New Haven. Laureatka międzynarodowych konkursów fletowych m.in.: w Uelzen, Padwie, Ovadzie, Viggiano oraz Timisoarze. Była pierwszą flecistką Bayerisches Symphonieorchester München. Współpracowała również z Münchener Kammerorchester i Bach Collegium München. Jako solistka grała pod batutą takich dyrygentów, jak: Mirosław Jacek Błaszczyk, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, Jerzy Salwarowski, Marek Pijarowski, Agnieszka Duczmal. Do tej pory nagrała 19 albumów płytowych. Album For You, Anne-Lill, wydany przez wydawnictwo fonograficzne DUX, został przez krytyków muzycznych uznany za jeden z najciekawszych albumów z muzyką kameralną ostatnich lat. W 2017 roku otrzymała nominację do prestiżowej nagrody fonograficznej ICMA (International Classical Music Award) w kategorii koncert solowy za płytę Flute Reflections wydaną również nakładem wytwórni DUX. Współpracuje z wybitnymi twórcami, do tej pory powstało ponad 250 utworów jej dedykowanych. Wielokrotnie prawykonywała koncerty polskich i zagranicznych kompozytorów m.in.: Enjotta Schneidera, Igora Shcherbakova, Pawła Mykietyna, Jerzego Kornowicza, Pawła Łukaszewskiego, Mikołaja Góreckiego, Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil, Piotra Mossa, które transmitowane były przez czołowe rozgłośnie radiowe. Dokonała szeregu nagrań archiwalnych, radiowych oraz telewizyjnych. Za wybitne osiągnięcia otrzymała wiele nagród i stypendiów m.in: nagrodę Komisji Fulbrighta, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, DAAD, KAAD, All Flutes Plus, Jeunesses Musicales oraz Top Wind. Była wieloletnią stypendystką fundacji „Yehudi Menuhin Live Music Now”. Płyta z udziałem Artystki Roman Palester Concertinos wydana przez wytwórnię Anaklasis została nominowana do nagrody Fryderyk 2021. Prezydium Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich przyznało Artystce Nagrodę Honorową Związku Kompozytorów Polskich 2021 za szczególne zasługi dla promocji muzyki polskiej na świecie. W 2021 roku otrzymała Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. Za wybitne zasługi dla kultury polskiej została odznaczona przez Prezydenta RP zaszczytnym Orderem Odrodzenia Polski oraz otrzymała tytuł Profesora sztuki. Prowadzi klasę fletu w Akademii Muzycznej w Gdańsku.