Koncertowe wykonanie Halki Stanisława Moniuszki we włoskiej wersji językowej zabrzmi w Operze i Filharmonii Podlaskiej wieńcząc sezon artystyczny 2023/2024. Orkiestrę i Chór poprowadzi Maestro Fabio Biondi – wybitny włoski skrzypek i dyrygent, założyciel zespołu Europa Galante. Odkrywa on dzieło Moniuszki na nowo, stawiając ojca polskiej opery na równi z Donizettim, Bellinim i Verdim oraz wydobywając całe jego bogactwo, kunszt i błyskotliwość.
Autorem włoskiego przekładu libretta jest Giuseppe Achille Bonoldi (1821–1871).
Realizacja koncertu we współpracy z Polskim Wydawnictwem Muzycznym w ramach programu TUTTI.pl promującego wykonawstwo muzyki polskiej.
Partner koncertu:
FABIO BIONDI
Głęboko zainteresowany kulturą, Fabio Biondi jest muzykiem nieustannie poszukującym stylu, który jest wolny od ograniczeń. Repertuar Biondiego, od początku prowadzonego przez pionierów wykonawstwa historycznego, obejmuje trzy stulecia. Jego zaraźliwy entuzjazm i determinacja, by stawiać muzykę na pierwszym miejscu, wyróżniają go w poszukiwaniu „oryginalnego języka”, zarówno w dziełach znanych na całym świecie, jak i w jego zaangażowaniu w badanie i upowszechnianie mniej znanych arcydzieł. W 1989 r., po intensywnej pracy ze specjalistycznymi zespołami, Biondi założył „Europa Galante”, który szybko stał się czołowym włoskim zespołem epokowym. Występy zespołu zostały określone jako „świeże i energetyczne” („New York Times”). Artyści tchnęli nowe życie w repertuar barokowy, klasyczny i wczesnoromantyczny, występując na wiodących międzynarodowych festiwalach i scenach, w tym Pierre Boulez Saal w Berlinie, Elbphilharmonie Hamburg, Wiener Konzerthaus, Enescu Festival i Edinburgh International Festival. Biondi wnosi to autentyczne i pełne zaangażowania podejście do nowoczesnych orkiestr symfonicznych i kameralnych, którymi dyryguje także od pulpitu koncertmistrza. Wystąpił z zespołami takimi jak: Filharmonia Nowojorska, Chicago Symphony, Narodowa Orkiestra Symfoniczna w Waszyngtonie, Orchestra dell’Accademia Nazionale di Santa Cecilia, RAI Torino, Orchestre National du Capitole de Toulouse, Filharmonia Helsińska, Orkiestra Symfoniczna Radia Fińskiego, Orkiestra Symfoniczna Bambergu, Orkiestra Symfoniczna Radia Berlin, Orkiestra Symfoniczna Radia Frankfurckiego, Orkiestry Kameralne Mahlera, Mozarteumorchester Salzburg i Filharmonia w Hongkongu. Przez jedenaście lat, do 2016 r. był dyrektorem artystycznym ds. muzyki barokowej w Stavanger Symphony Orchestra. Pasja do opery zaprowadziła go do najważniejszych teatrów, w tym Opernhaus w Zurychu, berlińskiej Staatsoper unter den Linden, Grand Theatre de Geneve i Theater an der Wien. W latach 2015-18 był dyrektorem muzycznym Palau de les Arts Reina Sofia wWalencji, gdzie dyrygował produkcjami Donizettiego, Rossiniego, Haydna i Verdiego. Jako skrzypek określany jest wirtuozem „bez zarzutu” („The Guardian”). Występuje z recitalami na całym świecie, m.in. w Carnegie Hall, Wigmore Hall, Auditorio Nacional de Musica Madrid i Cite de la Musique. W sezonie 2023/24 wystąpi z recitalem w londyńskiej Wigmore Hall, na Festiwalu Chopinowskim w Warszawie oraz w Genewie i Sewilli. Jego obszerna dyskografia dla Warner Classics, Virgin i Glossa przyniosła Biondiemu liczne nagrody, w tym „Diapason d’Or de l’Annee” i „Choc de Musique”; jego cieszące się dużym uznaniem nagranie Czterech por roku Vivaldiego z „Europa Galante” zostało uznane za „Płytę Roku” przez organizacje w ponad pięciu krajach. Nagrywał z takimi artystami jak: J. DiDonato, D. Damrau, P. Jaroussky, V. Genaux i R. Villazon. Jego nagranie Sonaty na skrzypce i gitarę Paganiniego zostało wyróżnione przez „Gramophone” i „BBC Music Magazine”. Podpisując kontrakt na wyłączność z Naive Records, Biondi wydał niedawno swoje albumy z muzyką Mendelssohna (2022) i Kwartetami C. Monzy (2022), zaraz po wydaniu pierwszego nagrania kompletu Sonat i Partit Bacha (2021). Od 2011 r. wykłada na Accademia Nazionale di Santa Cecilia, a w 2015 r. francuskie Ministerstwo Kultury odznaczyło go „Narodowym Orderem Sztuki i Literatury”. W 2019 r. został odznaczony przez Rząd RP medalem „Odwaga i Wiarygodność” w uznaniu wybitnych osiągnięć kulturalnych. Biondi jest dyrektorem artystycznym Farnese Festival: Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Dawnej, a w 2023 r. zainaugurował Festiwal w Teatro Farnese, gromadząc najbardziej prestiżowe zespoły w celu uczczenia włoskiej i europejskiej tradycji XVII i XVIII wieku. Gra na Gennaro Gagliano z 1768 r., należącym do jego nauczyciela Maestro Salvatore Cicero i uprzejmie wypożyczonym mu przez Fundację Salvatore Cicero w Palermo, gdzie się urodził.
TINA GORINA
Sopran. Ukończyła z wyróżnieniem Conservatori Superior de Música del Liceu w Barcelonie na dwóch kierunkach: fortepian i śpiew. Wykształcenie wokalne uzupełniła w Accademia di Alto Perfezionamento w Weronie oraz Centre de Perfeccionament del Palau de les Arts Reina Sofia w Walencji. Ma w swoim dorobku zwycięstwa w najważniejszych konkursach w Hiszpanii, w tym: Jaume Aragall International Competition, Julián Gayarre International Competition, XI Bilbao International Competition, Francesc Viñas International Competition, XVII Riccardo Zandonai International Competition. Występowała z takimi śpiewakami, jak J. Aragall czy J. Carreras, śpiewała m.in. w barcelońskim Gran Teatre del Liceu jako Rozyna w przełożonym na język kataloński Cyruliku sewilskim G. Rossiniego – spektaklu prezentowanym w całej Hiszpanii przez ostatnie 12 sezonów. Śpiewaczka wcielała się także w inne znaczące role w operach W.A. Mozarta (Così fan tutte, Wesele Figara, Czarodziejski flet, Don Giovanni), G. Verdiego (Rigoletto, Bal maskowy, Traviata, Un giorno di Regno, czyli Dzień królowania, albo fałszywy Stanisław), G. Pucciniego (Cyganeria, Madame Butterfly), G. Donizettiego (Napój miłosny, Córka pułku, Lukrecja Borgia, Don Pasquale, Łucja z Lammermooru, Anna Bolena), G. Bizeta (Poławiacze pereł, Carmen), S. Moniuszki (Halka). Artystka sięga również po repertuar pieśniowy – we współpracy z wytwórnią Columna Música nagrała płytę ze współczesnymi pieśniami Palau d’hivern X. Benguerela, a ostatnio dokonała prawykonania utworu tego kompozytora: Les flors del Mal do poezji Charles’a Baudelaire’a. Wystąpiła w Traviacie G. Verdiego pod batutą R. Tebara oraz w Lukrecji Borgii G. Donizettiego pod dyrekcją maestro F. Biondiego w Palau de Les Arts w Walencji, a także wzięła udział w nowej produkcji Rigoletta G. Verdiego w Lyric Opera w Miami. Śpiewała rolę tytułową w nagraniu oraz koncertowym wykonaniu Halki S. Moniuszki z Europa Galante pod dyrekcją F. Biondiego w ramach Festiwalu „Chopin i Jego Europa”. Jej ostatnie kreacje artystyczne obejmują następujące tytuły: Requiem i Msza koronacyjna W.A. Mozarta, IX Symfonia L. van Beethovena, Traviata i Rigoletto G. Verdiego, Carmina Burana C. Orffa, Halka S. Moniuszki, Don Giovanni W.A. Mozarta, Madama Butterfly G. Pucciniego.
ANNA WOLFINGER
Absolwentka Państwowego Liceum Muzycznego im. F. Chopina w Krakowie w klasie skrzypiec oraz Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. I. Jasińskiej-Buszewicz. Kształciła się też w Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu w ramach programu Erasmus w klasie prof. I. Kremling-Domanski. Umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich M. Rzepki, D. Grabowskiego, A. Sims, I. Kłosińskiej, R. Karczykowskiego, T. Żylis-Gary, E. Wilke, H. Łazarskiej, A. Burskiego. Laureatka prestiżowych nagród: Grand Prix w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. J. Kiepury w Krynicy-Zdroju, II nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym w Mławie, II nagrody w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. I. Godina we Vrablach oraz III nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Sztuki Wokalnej „Złote Głosy” w Warszawie. W 2012 r. zadebiutowała partią Hanny w „Strasznym dworze” S. Moniuszki na scenie Opery i Filharmonii Podlaskiej i została solistką tej opery; od tej pory wystąpiła w „Baronie cygańskim” (Arsena) i „Zemście nietoperza” (Adela) J. Straussa, „Carmen” G. Bizeta (Frasquita, Micaëla), „Czarodziejskim flecie” W.A. Mozarta (Papagena), „Traviacie” G. Verdiego (Annina), „Upiorze w operze” A. Lloyda Webbera (Carlotta), „Pimpinone” G.Ph. Telemanna (Vespetta), „Skrzypku na dachu” J. Bocka (Hudel), „Korczaku” Ch. Williamsa (Basia). W marcu 2016 r. zadebiutowała na scenie Opery Krakowskiej partią Fiorilli w „Turku we Włoszech” G. Rossiniego, a od grudnia 2016 r. śpiewa tam rolę Noriny w „Don Pasquale” G. Donizettiego. W 2019 r. nawiązała współpracę z Teatrem Wielkim im. S. Moniuszki w Poznaniu, gdzie wciela się w Rozynę w „Cyruliku sewilskim” G. Rossiniego, oraz z Warszawską Operą Kameralną, gdzie śpiewa partię Zofii w „Halce” (wersji wileńskiej) S. Moniuszki. Wykonuje też repertuar oratoryjno-kantatowy oraz muzykę barokową. Brała udział w wielu festiwalach muzycznych: Festiwal Oper Barokowych „Dramma per Musica” w Warszawie, Festiwal Sztuk Dawnych w Białymstoku, Wschód Kultury – Inny Wymiar w Białymstoku, Cracovia Sacra w Krakowie, Jubilaei Cantus w Nowym Sączu, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Kameralnej i Organowej „Muzyka i Sacrum” w Chrzanowie-Kościelcu, Wratislavia Cantans we Wrocławiu, Festiwal Belcanto w Nałęczowie. Występowała również w Krakowskiej Operze Kameralnej w spektaklach „La serva padrona” oraz „Livietta e Tracollo” G.B. Pergolesiego oraz „Die Schuldigkeit des ersten Gebots” W.A. Mozarta. Uczestniczyła w prawykonaniu oratorium „Oto wierny sługa mój” H. Kowalskiego i P. Pałki.
KAMIL WRÓBLEWSKI
Jeden z najmłodszych artystów Chóru Opery i Filharmonii Podlaskiej prowadzonego przez prof. V. Bielecką. Jest absolwentem Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina na Wydziale Instrumentalno-Pedagogicznym w Białymstoku, w klasie dyrygowania prof. A. Olszewskiej. Uczestniczył w wielu projektach edukacyjnych Opery i Filharmonii Podlaskiej, m.in. w bajce muzycznej Jaś i Małgosia czy Poniedziałkach muzycznych w reżyserii R. Skolmowskiego. Występuje także jako chórzysta we wszystkich spektaklach wystawianych na deskach Opery i Filharmonii Podlaskiej. W swoim dorobku artystycznym ma również występy solowe jako: Motel Kamzoil – Skrzypek na dachu reż. R. Skolmowski, Janko ̶ Doktor Żywago reż. J. Szydłowski, Kaczorek – Brzydki Kaczorek reż. J. Szydłowski, Blues Brother – Broadway Dance Club reż. M. Stachura czy II Kapłan – Czarodziejski flet reż. J. Marszewski. Jest współtwórcą i reżyserem autorskiej audycji muzycznej Konopnicka w barwach muzyki wystawianej w Operze i Filharmonii Podlaskiej.
MATHEUS POMPEU
Brazylijski tenor urodzony w 1987 r. Występował na wszystkich największych scenach operowych swojej ojczyzny: Theatro Municipal w São Paulo, Theatro Municipal w Rio de Janeiro oraz Palácio das Artes w Belo Horizonte. Jego repertuar obejmuje takie partie jak: książę Mantui w Rigolettcie G. Verdiego, Alfredo w Traviacie G. Verdiego, Ismael w Nabucco G. Verdiego, Tamino w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta, Rodolfo w Cyganerii G. Pucciniego, Don José w Tragedii Carmen P. Brooksa na podstawie opery G. Bizeta, Corrada w Korsarzu G. Verdiego, Beppe w Pajacach R. Leoncavalla, Don Alvaro w Il Guarany A. Carlosa Gomesa, Flaminio w Miłości trzech królów I. Montemezziego oraz Artur w Łucji z Lammermooru G. Donizettiego. Wykonał także partię tenorową w Petite messe solennelle G. Rossiniego podczas Musikfest w Bremen. Szczególne uznanie przyniosła mu rola Alfredo w Traviacie Verdiego w Theatro Municipal do Rio de Janeiro w Brazylii pod batutą L.F. Malheiro w reżyserii A. Hellera-Lopesa, a także udział w wykonaniu Stabat Mater Dvořáka w Maladze pod batutą J.M. Moreno. W ramach festiwalu „Chopin i Jego Europa” Pompeu wziął udział w koncertach i nagraniach trzech oper z maestro F. Biondim i jego zespołem Europa Galante (Halka S. Moniuszki – w roli Jontka, Flis S. Moniuszki w roli Franka oraz Il Corsaro G. Verdiego) – wszystkie trzy płyty wydane zostały przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina. Halka, entuzjastycznie przyjęta na całym świecie, została nominowana do Międzynarodowych Nagród Operowych. Pompeu jest laureatem Konkursu im. A. Didura w Bytomiu (2019) oraz laureatem X Konkursu im. S. Moniuszki w Warszawie. Jest także laureatem Konkursu Wokalnego im. C. Gomesa w Brazylii (2015) oraz nagrody na V Międzynarodowym Konkursie im. M. Giordaniego na Sycylii. Po powrocie do ojczyzny otrzymał “Medal Carlosa Gomesa” w uznaniu zasług dla kultury i sztuki.
TOMASZ RAFF
Urodzony w Warszawie, mieszkający w Gdyni polski bas, absolwent Universität der Künste Berlin w klasie Kammersängera prof. Petera Mausa i Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Jerzego Knetiga. Od 2022 roku Doktorant Szkoły Doktorskiej Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w Gdańsku. Stypendysta MKiDN oraz m.st. Warszawy. Gościnny solista Teatru Wielkiego – Opery Narodowej (Sarastro – „Czarodziejski flet” W. A. Mozarta), Polskiej Opery Królewskiej (Komandor – „Don Giovanni” W. A. Mozarta, Zbigniew – „Straszny Dwór” S. Moniuszki, Don Basilio – „Cyrulik sewilski” G. Rossiniego) i Opery Bałtyckiej (Archiereios – „Król Roger”). Jego debiutem wokalnym, jeszcze w czasie studiów była rola Uberta z opery „La serva padrona” G. B. Pergolesiego w 2007 roku. Od tamtej pory regularnie występuje w pierwszoplanowych partiach solowych min. jako Daland („Latający holender” R. Wagner), Sarastro, Zachariasz („Nabucco” G. Verdiego), Mefistofeles („Mefistofeles” A. Boito), Colline („Cyganeria” G. Pucciniego), Osmin („Uprowadzenie z Seraju” W. A. Mozarta), Gremin („Eugeniusz Oniegin” P. Czajkowskiego) na deskach teatrów i oper Polski i Niemiec, w tym Oper Halle, Mainfrankentheater Würzburg, Opery Wrocławskiej, Opery Krakowskiej, Hebbel am Ufer Berlin. Jest ambasadorem liryki wokalnej Mieczysława Weinberga – dokonał prawykonań oraz pierwszych światowych nagrań polskich pieśni na bas z fortepianem tego kompozytora, które wykonywał min. w Wiedniu, Salzburgu, Hanowerze, Lipsku i Getyndze. Wyprodukował także album z powyższym repertuarem zatytułowany „Weinberg – Mother tongue”. który ukazał się w 2021 roku nakładem wydawnictwa Opus Series. W 2019 roku powstał spektakl o życiu i twórczości M. Weinberga – poemat muzyczny pt. „M. Wajnberg. Epitafium”, którego powstanie Tomasz Raff zainspirował oraz wcielił się w rolę tytułową. Współpracuje także z współczesną kompozytorką polską Katarzyną Brochocką (*1982) – dokonał prawykonań napisanych z myślą o nim „Psalmów na głos basowy i kontrabas”, zorganizował oraz wziął udział w prawykonaniu opery pt. „Do nieba”. W roku 2020 zorganizował międzynarodowy projekt artystyczny poświęcony zjawisku migracji pt. „neue_heimat: anderswo”, na potrzeby którego nagrał cykl pieśni F. Schuberta do słów S. Barańczaka i W. Müllera pt. „Podróż zimowa” (Winterreise). Regularnie występuje także w repertuarze koncertowo-oratoryjnym – Pasjach Bachowskich, „Mesjaszu” G. F. Haendla, „Passio” A. Pärta, „Requiem” oraz Mszach W. A. Mozarta. Tomasz Raff jest także współzałożycielem, fundatorem i Członkiem Zarządu odpowiedzialnym za organizację artystyczną oraz fundraiserem Fundacji o.to.ja. Z ramienia Fundacji zajmował się koordynacją merytoryczną, logistyczną, techniczną oraz promocyjną wszystkich dotychczasowych zadań i wydarzeń artystycznych, które Fundacja o.to.ja zrealizowała od jej założenia w 2015 roku.
TOMASZ RAK
Baryton, współpracuje z najważniejszymi scenami operowymi w Polsce, m.in. z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie, gdzie występował w „Umarłym Mieście” E. W. Korngolda (Frank/Pierrot), „Madame Butterfly” G. Pucciniego (Sharpless), „Królu Rogerze” K. Szymanowskiego (Edrisi) oraz „Halce” S. Moniuszki (debiut w roli Janusza) w reżyserii M. Trelińskiego. Wieloletni solista Opery Bałtyckiej w Gdańsku, gdzie występował w licznych spektaklach M. Weissa, takich jak „Carmen” G. Bizeta (Escamillo), „Eugeniusz Oniegin” P. Czajkowskiego (Oniegin), „Madame Curie” E. Sikory (Langevin), „Otello” G. Verdiego (Jago), „Cosi fan tutte” W. A. Mozarta (Guglielmo). Na deskach opery w Gdańsku zrealizował również głośną rolę w „Graczach” D. Szostakowicza w reż. A. Chyry oraz w „Ubu Rex” K. Pendereckiego w reż. J. Wiśniewskiego. Udany debiut w Operze Wrocławskiej w tytułowej roli „Eugeniusza Oniegina” przyniósł kolejne partie m. in. Zurga w „Poławiaczach pereł” G. Bizeta, Figaro w „Cyruliku Sewilskim” G. Rossiniego, Dandini w „Kopciuszku” G. Rossiniego, a także Escamillo, w widowisku operowym „Carmen”, przygotowywanym na Stadionie Śląskim we Wrocławiu dla 25-tysięcznej widowni. Współpracuje również z Teatrem Wielkim w Łodzi, gdzie występował jako Figaro w „Cyruliku Sewilskim” G. Rossiniego, Eisenstein w „Zemście Nietoperza” J. Straussa oraz Maksimilian w „Kandydzie” L. Bernsteina. W Operze i Filharmonii Podlaskiej – Europejskim Centrum Sztuki w Białymstoku imienia Stanisława Moniuszki wystąpił w dwóch produkcjach: „Cyganerii” G. Pucciniego (Marcello) oraz „Zemście Nietoperza” J. Straussa (Eisenstein). W OiFP pełni także funkcję konsultanta wokalnego.
PAWEŁ CICHOŃSKI
Edukację muzyczną rozpoczął w wieku 8 lat w PSM I st. w Białymstoku w klasie fortepianu. Ukończył Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną II st. w klasie organów prof. M. Terleckiej oraz studia na specjalności muzyka kościelna na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie organów prof. M. Czajki i dyrygowania prof. B. Goli. Ukończył również studia na Wydziale Instrumentalno-Pedagogicznym Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Białymstoku w klasie śpiewu prof. C. Szyfmana oraz dra A. Teligi. W 2012 r. zadebiutował na deskach Opery Narodowej w spektaklu studenckim Sen nocy letniej B. Brittena w roli Flauta. W 2014 r. współpracował z Białostockim Teatrem Lalek przy realizacji spektaklu marionetkowego Kantata o kawie J.S. Bacha. Bierze czynny udział w koncertach organizowanych przez UMFC w Białymstoku oraz inne instytucje kulturalne tego miasta. W swoim dorobku posiada liczne arie oratoryjne, kantatowe oraz operowe. Współpracował z takimi zespołami muzyki dawnej, jak: Il Tempo pod kierownictwem prof. A. Sapiechy, Gradus ad Parnasum pod kier. K. Garstki oraz z zespołem Diletto pod kier. A. Moniuszki. Uczestniczył w licznych kursach mistrzowskich pod okiem m.in. O. Pasiecznik, W. Zerera, M. Sandera, R. Trosta, R. Karczykowskiego. Od 2016 r. pracuje w Chórze Opery i Filharmonii Podlaskiej. Wraz z Chórem OiFP wystąpił na XIV Międzynarodowym Festiwalu Muzycznym „Chopin i Jego Europa” w Warszawie, w ramach którego w koncercie i nagraniach dwóch oper S. Moniuszki wykonał partie solowe: Gościa w Halce (w j. włoskim z zespołem Europa Galante pod batutą F. Biondiego) oraz Grzesia w Strasznym dworze (z Orkiestrą XVIII Wieku pod dyrekcją G. Nowaka).
KIRILL LEPAY
Urodził się w Mińsku na Białorusi. W latach 1992-1997 śpiewał w Dziecięcym Chórze Radia i Telewizji Białorusi w Mińsku. Ukończył podstawową szkołę muzyczną w klasie fortepianu N. Wołokodatowej (1999) oraz Mińską Państwową Szkołę Muzyczną im. M. Glinki w klasie dyrygentury chóralnej E. Dziagilewej (2003). Absolwent Katedry Wokalistyki i Chóralistyki Białoruskiej Państwowej Akademii Muzycznej w Mińsku w klasie dyrygentury chóralnej prof. L. Szymanowicz (2008). W latach 2007–2009 był studentem Polonijnego Studium Choreograficznego w Rzeszowie. W latach 2001–2011 pracował w Teatrze Muzycznym w Mińsku jako chórzysta, jak również pełnił funkcję asystenta dyrygenta chóru. Kreował role w wielu spektaklach na deskach tego teatru, m.in. w operetkach Zemsta nietoperza J. Straussa oraz Księżniczka czardasza I. Kálmána, a także w operze komicznej Doroteja T. Chriennikowa. W latach 2004–2005 był asystentem dyrygenta Narodnej Kapeli Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Technicznego, a w latach 2005–2008 kierownikiem męskiego chóru „Archanioł” przy parafii św. Szymona i Heleny w Mińsku. Od 2007 do 2011 r. pracował w Chórze Radia i Telewizji Białorusi. Od 2012 r. związany jest z Operą i Filharmonią Podlaską w Białymstoku. Jako artysta Chóru OiFP bierze udział w licznych przedstawieniach, koncertach w kraju i za granicą, prestiżowych festiwalach, nagraniach płytowych. W 2018 r. w ramach XIV Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „Chopin i Jego Europa” w Warszawie, zaśpiewał partię Dudarza w operze Halka S. Moniuszki wykonanej w j. włoskim (koncert oraz nagranie płyty) wraz z zespołem Europa Galante pod batutą F. Biondiego. Kreuje także role solowe w wielu spektaklach realizowanych w Operze i Filharmonii Podlaskiej. Wystąpił m.in. w musicalach Jesus Christ Superstar A.L. Webbera (Piłat), Skrzypek na dachu J. Bocka (Policjant) oraz Doktor Żywago L. Simon (Liberiusz, Tusia), a także w operetce Wesoła wdówka F. Lehára (Baron Mirko Zeta).
MATEUSZ STACHURA
Absolwent Akademii Muzycznej w Łodzi, już na studiach rozpoczął swoją karierę artystyczną jako gościnny solista w Teatrze Muzycznym w Łodzi. Tam wystąpił w znanych produkcjach, takich jak Wonderful Town L. Bernsteina i Skrzypek na dachu J. Bocka. Uczestniczył w kursach mistrzowskich przy Operze Narodowej. Artysta miał okazję pracować z takimi pedagogami jak: A. Dobber i prof. A. Garanča. Dodatkowo, w latach 2011-2012, uzyskał stypendium i uczestniczył w prestiżowych kursach we Francji Academie de Villecroze oraz L’Academie des Heures Romantiques z U. Reinemannem. W grudniu 2011 r. brał udział w wyjazdowym przedstawieniu Skrzypek na dachu w Odessie. Następnie, w marcu 2015 r., wystąpił w Gali Operowej w ramach XIX Wielkanocnego Festiwalu Ludwiga van Beethovena w Radomiu. W marcu 2016 r. zadebiutował w Filharmonii Narodowej na XX Festiwalu Wielkanocnym w operze At the Boar’s Head G. Holst’a pod batutą Ł. Borowicza. Płyta z tego koncertu została nominowana do International Classical Music Awards. W Operze i Filharmonii Podlaskiej od 2012 r. kreował role, takie jak: Marek w musicalu Korczak Ch. Williamsa, Monostatos w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta oraz Morales w Carmen G. Bizeta. Jego debiut w Teatrze Wielkim w Warszawie w grudniu 2016 r. w roli Monostatosa przyniósł mu uznanie krytyków i publiczności. Wystąpił w tej roli ponad 20 razy w latach 2016-2022. W sezonie 2017-2018 w Operze Narodowej kreował rolę Marulla w Rigoletcie G. Verdiego, występując na scenie z A. Dobberem. Obok działalności scenicznej, artysta aktywnie realizuje się jako reżyser i organizator wydarzeń artystycznych. Był pomysłodawcą i reżyserem muzyczno-tanecznego show Broadway Dance Club, wystawionego w Operze i Filharmonii Podlaskiej. Od 2019 r. pełni funkcję prezesa fundacji „Canto Pro Classica”. Jest również założycielem portalu MuzyczneDzieci.pl popularyzującego edukację muzyczną wśród najmłodszych.