Fragmenty recenzji:
„Ich atutem jest płynność, pomysłowość i inwencja, to w jaki sposób mogą splatać swoje plastyczne ciała w całkowitej harmonii ze sobą. Podobnie jak w przypadku olimpijskich pływaków synchronicznych, pojawia się totalna symbioza, zanurzenie w siebie i to, co widzimy w harmonii ruchu, zaufania, zależności i wspólnoty. To, gdy wchodzą w interakcję poprzez formę, w której się wyróżniają, to, co zostało rozmyte zalewem tropów, staje się znaczące, szczere i hipnotyczne. To tam tworzą uderzający język, którym zgłębiają „kanibalizm”. (Penny Sheftor, Shakespeare Daily)

„Świeże spojrzenie na taniec połączony z teatrem dramatycznym pokazali nasi gdańscy pionierzy Dzikistyl Company czyli Wioleta Fiuk i Patryk Gacki”. (Agata Olszewska, gdansk.pl)

„Szekspirowski Kaliban, antybohater Burzy to figura zdegradowana, zmuszona do uległości, służąca ze strachu i pełna nienawiści. Cytując tę postać w ramach rozważań współczesnego człowieka, Patryka Dariusz Gacki sugeruje jego coraz gorszą kondycję egzystencjalną, która prędzej czy później doprowadzi do całkowitego upadku duchowego”. (Klaudia Popielska, Głos wolontariatu Festiwal Szekspirowski).