Chór Opery i Filharmonii Podlaskiej pod dyrekcją prof. Violetty Bieleckiej wystąpi podczas 16. Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „Chopin i Jego Europa”. Powstanie także nagranie płytowe opery „Hrabina” S. Moniuszki z udziałem Chóru OiFP.

– „Chopin i jego Europa” w dobie pandemii… pozostaje Chopinem i jego Europą – przekonuje Stanisław Leszczyński, twórca i dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego „Chopin i jego Europa”. – W czasie trudnym i stawiającym przed wszystkimi istotne wyzwania, zapraszamy jak co roku na spotkanie z muzyką, która poza tym, że daje czystą radość obcowania z nią, może być inspiracją, motywacją, może między wierszami napomknąć o tym, co naprawdę ważne… to wartość, z której nie wolno nam rezygnować, za żadną cenę.

[cały tekst: https://festiwal.nifc.pl/pl/2020/opis]

Chór OiFP w środę, 19 sierpnia, wraz z orkiestrą Europa Galante pod batutą Fabio Biondiego, wykona „Hrabinę” Stanisława Moniuszki. Zaśpiewają soliści: Karen Gardeazabal – sopran, Natalia Rubiś – sopran, Matheus Pompeu – tenor, Mariusz Godlewski – baryton, Jan Martiník – bas, Nicola Proksch –sopran, Krystian Adam – tenor. W Sali Moniuszki Teatru Wielkiego – Opery Narodowej usłyszymy wersję koncertową dzieła, wykonaną po raz pierwszy na instrumentach historycznych.

Koncert poprzedzą nagrania, od 14 sierpnia artyści pracować będą nad wydawnictwem opery „Hrabina” ojca polskiej opery narodowej.

– Będzie wreszcie – a jakże! – „Hrabina” Stanisława Moniuszki pod dyrekcją Fabio Biondiego, z międzynarodowym gronem solistów, Europą Galante i Chórem Opery i Filharmonii Podlaskiej – cieszy się Stanisław Leszczyński. – To szczególnie trudny dla nas pod względem organizacyjnym projekt, o który jednak walczymy w wyjątkowy sposób: to nie tylko wykonanie koncertowe, ale przede wszystkim nagranie, które ma poszerzyć fonografię moniuszkowską, od kilku lat kompletowaną przez Instytut.

Napisana w 1859 r. „Hrabina” weszła na scenę opery warszawskiej 7 lutego 1860 r. O ogromnym powodzeniu tego dzieła zadecydował przede wszystkim silnie podkreślony w niej element patriotyczny, na który bardzo wyczulone było społeczeństwo polskie w latach bezpośrednio poprzedzających wybuch Powstania Styczniowego.